Page 50 - Demo

2.- Վեց պետութեանց եւ մասնաւորապէս Գերմ անիոյ [,] Աւստրիոյ եւ Իտալիոյ դեսպաններու հետ յարաբերութեան մտնելու մասին ժողովը համամիտ գտնուեցաւ Ապահով Յանձնաժողովոյ նոյն օրուան նիստին որոշման. 23: 3.- Կարդացուեցաւ Բերլինի Կոմիտէի Յունիս 26 ( . .) ն տ նամակը տեղեկագիրը () 24եւԱնգղիայէն Պ Ֆնտգլեանի նամակէն հատուած մը անգղ իական քաղաքականու . [] -թեան մասին 25: Անոնց մասնաւորապէս Բերլինի Կոմ իտէ ին պէտք եղած տեղե, [] , -կութիւնները պիտի տրուի ն [ ]: 4.- Շատ անհրաժեշտ նկատուեցաւ զեկոյց մը պատրաստել եւ հոս թէ Եւրոպիոյ դիւանագէտներու ցրել Եւրոպա՝ մեր Պատուիրակութեան միջոցաւ Օսմ կառավ ( ) . . Վիլայէթներու նոր օրէնքի եւ անոր յաւելուած յօդուածներու էութեան մասին 6 26, Յուլիս 1913 թուակիրով մը Նուպար Գէորգ Ե ի դիմելով կը կրկնէ թէ խնդրին քննարկումը . Պոլիս փոխադրուած ըլլալով Պատուիրակութիւնը այլեւս իրական աշխատութիւն մը , « պիտի չունենայ եւ կը խնդրէ որ կաթողիկոսը զինք արձակէ իրեն վստահած պաշտօնէն », (նոյն, 40): Ի պատասխան Գէորգ Ե, . 24 Յուլիս 1913- ին դիտել կու տայ թէ Ադրիանապոլսոյ առումով նոր քաղաքական կացութիւն մը ստեղծուած ըլլալով ինք եւ գիտակից հայեր , անհրաժեշտ կը նկատեն Ազգային Պատուիրակութեան գոյութեան պահպանումն ու գործունէութեան շարունակումը Նուպարի լուսաւոր հեռատես եւ հեղինակաւոր ղեկա «, » -վարութեան ներքեւ նոյն (, 41): 23 Աւստրիոյ եւ Իտալիոյ դեսպաններն էին համապատասխանաբար՝ , Johann von Pallavicini 1906- 1918, Eugenio Camillo Garroni, 1912- 1915: էնէնՓալլավիչինի կը համարուէր օսման -եան կայսրութեան օտարերկրացի դիւանագէտներու երէցը Միացեալ Նահանգներու : դեսպան Մորկընթաու (Morgenthau) իր յուշերուն մէջ զայն կը նկարագրէ իբրեւ խաղաղա -սէր եւ քաղցրաբարոյ բայց գերման դեսպան Վանկենհայմի խաղալիքը Մօրկընթաու , « » (, 12–13). իսկ Կարրոնի որ Ա Պատերազմի ընթացքին պիտի կոչուէր վարելու ռուսական , . գործերը օսմանեան մայրաքաղաքին մէջ իր կառավարութեան կողմէ հետագային բանա , -գնաց պիտի նշանակուէր Լոզանի Խորհրդաժողովին մօտ : 24 Հայազգի Ճէյմս Ջեյմս Գրինֆիլտ Գարանֆիլեան Փափազեանի ուղղուած նամակով մը () () կը ղրկէր տեղեկագիր մը տես Յաւելուած ( 8) եւ կը խնդրէր որ պատրիարքը շնորհակա -լական նամակ մը գրէ Փոլ Ռոհրպախի (Paul Rohrbach), որ Լեփսիուսի բացակայութեան շրջանին կը վարէր Գերմանա հայկական կոմիտէին գործերը եւ ամենայն եռանդով կը - հետեւէր հայկական շահերուն ՊՏԴ տուփ (, 6, թղթապանակ MD1002, 211):Շ25 28 Յունիս 1913 թուակիրով Գառնիկ Ֆնտգլեան կը յայտնէր . «... ամենաճիշտ աղբիւրներէ գիտեմ թէ պաշտօնական Անգղիա վերջին ծայր վերապահութեամբ կը վերաբերուի հայոց համար կեանքի պատուի եւ ինչքի ապահովութեան համար պաշտօնապէս խնդիր մէջ , բերելու մասին երեւութապէս ու նկատումով թէ այդպիսի խնդիր մը մէջ բերուելէն լոկ . Ռուսիոյ քաղաքականութիւնը եւ շահերը պիտի օգտուին եւ անոր հացին իւղ քսուած , պիտի ըլլայ Բարեկամաբար զօրաւոր յանձնարարութենէ անդին անցնիլ չէ Անգղիոյ : միտքը Ուրեմն լաւ կ՚ըլլայ եթէ մենք ալ մերովսանն համոզել ջանանք մեր թուրք հայրե: [] -նակիցները թէ հայոց հանգիստը իրենց հանգիստն է հայոց տառապանքը շարունակել թոյլ . տալ իրենց իսկ հորը փորել է զի ճիշտ Ռուսիոյ գործը տեսած կ՚ըլլան ատով ՊՏԴ տուփ , » (, 8, թղթապանակ Ն Շ Ն - , 996):26 Ըստ թարգմանաբար հրատարակեալ պատճէնին թրքական դահլիճը իր հրապարակած , 50 |ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐԵՆՈՐՈԳՈՒՄՆԵՐՈՒՆ ԱՌՆՉՈՒՈՂ ՆԻՒԹԵՐ (1912-1914)