Page 25 - Demo
P. 25


                                    «Հայկական Հարցը շատ լաւ կացութեան մէջ է պիտի լուծուի       .  ... Ռուսը պիտի դնէ հարցը Պալքանեան Հարցին լուծումէն անմիջապէս ետքը սա        .  վճռուած է շատ վստահ աղբիւրէ գիտեմ այս եթէ միայն չը խանգարենք էֆէնտիներ  .     ,      ()»: «Որոշուած է Վիեննայի Մխիթարեաններէն Մենեվիշ եան ը կամ նոյնիսկ Աբբա     []  25    -հայրը հրաւիրել պատուիրակութեան անդամ26   »: առնել որպէսզի ո՛ եւ է չափով խնդրոյ առարկայ չդարձնէ Պատուիրակութեան պատաս,              -խանատուութիւնը հաւատարիմ մնալով սակայն անոր ուղղութեան պահելով իր կանո,     ,     -նաւոր մշտակայ ու մտերմական յարաբերութիւնները Պատուիրակութեան եւ մասնաւո,      ,     -րաբար անոր նախագահին հետ եւ միշտ հետեւելով Պատուիրակութեան ընդունած   ,       քաղաքական ծրագրին », իր պաշտօնը նկատելով քարոզչական եւ ազգային դատի       պէտքերուն անհրաժեշտ դրամահաւաքի աշխատանք կատարել Որոշումն ստորագրած    :   էին Ահարոնեան Հիւնքեարպէյէնտեան Սվաճեան Չօպանեան Սարգիսեան Էսմէրեան , , , ,  , , Թընկըր եւ Մալէզեան Նուպար որպէս Փարիզի Բրօբականտի Քօմիթէ այս մարմնին   :   «  »   ուղղելով իր   3 Փետրուար թուակիրը իր հաւանութիւնը յայտնելով դիտել տուած էր թէ ,    ,      հարկ է տուեալ պահուն ետ կանգնիլ ամէն քարոզչութենէ՝ վտանգի չենթարկելու համար             քրիստոնեայ բնակչութիւններ՝ պալքանեան պատերազմին վերսկսման հետեւանքով ապա     ,  նաեւ ընդգծած էր թէ դրամահաւաքը պէտք է կատարուի միայն Քօմիթէին պէտքերուն           «  համար այսինքն ազգային խնդրին ի նպաստ ըլլալիք բրօբականտին ծախքերը գոցելու,            համար ՓՆՄ ԶՆՀՀՄ» (, ):  Պոլիս հրատարակուող Բիւզանդիոն ի մէջ թիւրիմացաբար մասնախումբին վերագ  «»       -րուած է տարիներէ ի վեր բարենորոգմանց դատին ի նպաստ աշխատութիւն             («Բիւ -զանդիոն», 18 Փետրուար 1913): Դարձեալ թիւրիմացաբար նշուած է թէ Մասնախումբը       օժանդակ մարմիններ ունէր Լոնտոն Պերլին եւ Փեթերսպուրկ Բիւզանդիոն   ,     («, 12 Մարտ 1913), մինչդեռ անոնք անկախաբար հիմնուած եւ համագործակցող մարմիններ էին        :25 Պատմաբանասիրական աշխատութիւններու եւ դասագիրքերու հեղինակ Հայր Գաբրիէլ        Մէնէվիշեան (1864–1936) ունի Մալէզեանին ուղղուած Յունուար   4  1913 թուակիր հետա   -քրքրական նամակ մը հատորին մէջ    (  1913-  ը դարձած 1943  ՝ գրաշարական վրէպով Ան կը ):    գտնէր թէ այս անգամ ալ հայերը յուսախաբ դուրս պիտի գային բարենորոգումներու           բանակցութիւններէն ինչպէս եղած էր,     1878- , ին քանի որ նա՛խ զանազան տէրութիւններու      վրայ յոյս կը դրուէր փոխանակ մէկի ապա՝ որովհետև իր բառերով մենք ալ չենք գիտեր      .  ,   , «     մեր ուզածը որոշ ծրագիր մը չունինք ,     ... ի՞նչ է ազգին ուզածը Անկախութի՞ւն ինքնա    : ,  -վարութի՞ւն պաշտպանութի՞ւն եւ վերջապէս՝ քանի որ չենք պատրաստուած Նամա, ».       « »:  -կագիրը որ հրաւէրներ ստացած էր բանակցութիւններու համար զանազան մայրաքա,          -ղաքներ այցելելու իրաւունք ունէր իր պատճառաբանութիւններուն մէջ գէթ այդ օրերուն ,         , երբ թէական դեսպանաժողովի մը մօտ Հայկական Հարցը արծարծելու խօսք կ՚ըլլար եւ            Պոլիս ու Փարիզ տակաւին չունէին բարեկարգութիւններու համաձայնեցուած միացեալ       ,  նախագիծ Ան կ՚եզրակացնէր:  . «... 60 տարիէ աւելի միշտ գրուած ու խօսուած է թէ՝ մեր           բախտը Թուրքիոյ հետ կապուած է բայց արդեօք բախտ բառով՝ կորուստ ապակա     .   «»  ,  -նութիւն ջնջո՞ւմ կը հասկնան Այսչափ տարի փորձեցինք մեր բախտը,   :     «», քիչ մըն ալ   Ռուսիոյ մէջ փորձենք Մալէզեան  » (, Ճամբուս Վրայ Յուշաքաղ  (), Փարիզ, 1950, 310–314): 26 Վիեննայի Մխիթարեան Միաբանութեան Աբբահայրն էր      1909-  ին այդ պաշտօնն ստանձ    -նած Գրիգոր Վարդապետ Գովրիկեանը    (1840–1931), որուն հրատարակած գործերէն մին    նուիրուած է իր ծննդավայր Կեռլային Ռումանիա Գովրիկեան իր միաբանակցին՝     , :    ՆԻՒԹԵՐ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐԵՆՈՐՈԳՈՒՄՆԵՐՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ    (1912-1913)| 25
                                
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29